Tam olarak ne zaman aklımda yer ettiğini hatırlamıyorum. Endülüs semalarındaydım. Endülüs hayatımın en mutlu dönemlerini geçirdiğim yerdi, ilk olarak arkadaşlarım için yapıyordum. Bir youtube videosu izleyerek yapmışımdır ilkini muhakkak. E sonra ‘bicis solidarias’ adında vegan-bisiklet bir grubun etkinliklerine gitmeye başlayınca, bazı çarşamba günleri de onlara yapmaya başladım. Evde ürün geliştirme çabalarım ve çılgın denemelerim(türk kahveli, likörlü, şaraplı vs.) oluyordu. Sıklıkla yapış şeklim üzerinde ufak değişiklikler yapıp sonucu deneklerimin yüzlerinden okumaya çalışıyordum. Ispanya’da yaşadığım süre boyunca 150-200 kişinin irmik helvalarımdan nasiplendiğini düşünüyorum. Kafamda ileride Ispanya’da irmik helvası üzerine butik küçük bir yer açma fikri de oluşmuştu.
Bu hikayenin üzerinden iki Istanbul yılı geçtikten sonra, Arjantin’e geldiğimde ilk denemelerim Cordoba şehrinde oldu. Bir hostelde yaşadığımdan uluslararası geridönüşler alıp irmik helvası imparatorluğuma hangi milletlere doğru(sonuç: hepsi) yön vereceğimi gözlemleyebiliyordum. Ardından geldiğim Buenos Aires’de işi bir seviye öteye taşımaya karar verdim. Sokakta dondurmalı irmik helvası satacaktım. Aklımda deli sorular… Daha önce irmik helvasını, açacağım ufak bir butik kafede satmayı planlarken şimdi sokakta satma işinin kuşkusuz çokça farklı getiri ve götürüsü olacaktı. Bu deneyimi yaşamadan önce yine Buenos Aires’de çalıştığım hostelde çokça deneme yaptım, en iyiyi bulmak için ufak değişiklikler yaptığım birkaç deneme sonucu yaptığım yüz porsiyondan fazla irmik helvası çevremdeki insanların ruhuna değdi.
Arjantin sokağa çıkıp birşeyler satma konusunda gayet rahat bir yerdi ancak yine de yeni bulunduğum bir ortam olduğu için epey çekingendim. Hostele gelen meyve kasalarından birini alıp biraz boyayıp çeşitli iplerle omuzuma asarak ilk tezgahımı oluşturmuş oldum. Çok rahat değildi ama üzerinde çalışılıp geliştirilebilecek bir konseptti. Ve kuşkusuz daha sonra irmik helvası müzesinde yerini alacak önemli, manevi değeri yüksek bir çalışma olmuştu. Köpükten kutular almıştım, helvayı görece birkaç saat fena da olmayan bir biçimde saklayabiliyordum, ancak dondurma sorunluydu, yaz vakti hızlıca eriyordu. Buenos Aires’in biraz dışında yüz yıldan beri buz üreten bir fabrikaya gidip kuru buz aldım. Bana en azından 5-6 saat kazandıracaklarını düşünüyordum, ilk bir saatin buzu fabrikadan getirirken gidiyordu ama olsun.
Satışı Buenos Aires’in en ünlü sokak pazarı olan San Telmo’daki pazarda pazar günleri yapacaktım. Pazara ilk girişim tedirgin oldu, hemen ilk gördüğüm satıcıdan portakal suyu alarak(10 lira bir bardağı yuh) kendimi rahatlatmaya çalıştım. Çevrede polisler geziyordu, bende kıyıdan kıyıdan ilerliyordum. Gün boyunca güzel insanlar tanıyıp bir miktar helva sattım, ancak para kazanmaktan uzaktım, zira irmik burada kimseye tatlıyı çağrıştırmıyordu, uzun açıklamalar sonrası helva satabildiğim kişiler ürünü çok beğense de insanların hızla aktığı bir pazar yerinde buna çok fırsat bulamıyordum. Öte yandan irmik helvasını yapmak da pahalıydı, Arjantin’in çok pahalı bir yer olmasının yanında, diğer satıcılar gibi ucuz malzemelerle helva yapmak yerine, en pahalı süt, irmik ve tereyağını kullanıyordum nedense, bu da kar marjımı epey düşürüyordu. Bir diğer sıkıntı da dondurmanın soğukluğuydu, ne yazık ki kuru buz 35 derecelik sıcağa ancak 2-3 saat dayanabilmişti. Dolayısıyla ilk denememden sadece tecrübe kazanarak döndüm.
Daha sonra birkaç kez daha pazara irmik helvası için gittim, insanlarla güzel ilişkilerim, irmik helvası üzerine uzun nutuklarım oldu, insanlara hiç bilmedikleri bir şeyi satmak gibi gayet zor birşeyi deneyimledim. Helvayı alanlardan gelen güzel geridönüşler bu sürecin en hoş yanlarıydı kuşkusuz. Aldığım geribildirimlere göre neyi değiştirirsem elimdeki ürünü daha iyi satabileceğim üzerine fikirler geliştirdim, satış anının satranca benzeyen heyecanlı yapısında(kaldı ki yüzyüze satış tecrübesi olan biriyim) yeni şeyler öğrenmiş oldum. Sonuç olarak daha iyi araç gereçler ve olursa elektrikli ısıtıcı sogutucular alana kadar bu projeye bir miktar ara vermiş oldum. Yemek yapıp bununla para kazanmanın dünyadaki en sağlıklı para kazanma yollarından biri olduğunu düşündüğümden irmik helvası ile senelerdir süregelen bu ilişkime ileride de farklı yönlerde de(farklı tatlıların da eşliğinde) şekil veriyor olacağım.
Hepinize güzel bir dondurmalı irmik helvası diliyorum, selamlar…
escaldiven 